เทวดาตะเกียบยาว

เทวดาตะเกียบยาว

ประกอบ คุปรัตน์
Pracob Cooparat
E-mail: pracob@sb4af.org

Keywords: ความช่วยเหลือ ความร่วมมือ, มนุษยสัมพันธ์

กาลครั้งหนึ่ง นานมาแล้ว มีเทวดากลุ่มหนึ่ง สถิตบนสวรรค์ชั้นเจ็ด ในระยะหนึ่ง เกิดปรากฎการณ์เทวดาทั้งชั้นผอมโซ เต็มไปด้วยความทุกข์ทรมาน ความทุกข์ส่งกระแสระอุไปถึงผู้ตรวจการบนสวรรค์ชั้นสูงขึ้นไป จนทำให้ต้องลงมาตรวจการ เมื่อลงมาตรวจการที่สวรรค์ชั้นเจ็ด ก็พบว่า เทวดาชั้นนี้ทุกคนมีตะเกียบพิเศษ ที่มึความยาวมาก นับเป็นวาทีเดียว และความที่ตะเกียบมีความยาวมากนี้เอง จึงเป็นผลที่ทำให้เทวดาไม่สามารถใช้คีบอาหารใส่ปากตนเองได้ เมื่อใช้คีบอาหารไม่ได้ แม้นมีอาหารมากมาย ก็ไม่ได้บริโภคอาหารเหล่านั้น

ในที่ประชุม เหล่าเทวดาชั้นเจ็ดจึงได้พร้อมใจกันขอร้องท่านผู้ตรวจให้นำตะเกียบแบบธรรมดามาให้แทนตะเกียบยาว จะได้รับประทานอาหารกันได้เสียที ร้อนถึงเทวดาผู้ตรวจการจึงได้กล่าวให้สติเทวดาทั้งชั้นว่า "ดูก่อนท่านทั้งหลาย ท่านล้วนมีของวิเศษที่เป็นตะเกียบที่ยาวกว่าชาวบ้าน วิเศษกว่าเขาอื่น ใยจึงจะไปเปลี่ยนเป็นตะเกียบแบบสั้นๆ ละ" เทวดาทั้งหลายก็ยังคงร้องขอให้เป็นตะเกียบสั้นอยู่อีก ท่านผู้ตรวจฯจึงต้องสาธิตวิธีการกินด้วยตะเกียบยาวให้ดู โดยท่านคีบอาหารแล้วแทนที่จะใส่ปากตนเอง ก็คีบอาหารใส่ปากคนอื่นๆ ที่ละคน ที่ละคน แล้วจึงสอนว่า "ท่านทั้งหลาย ท่านมีของดีวิเศษกว่าเขา ทำไมท่านจะต้องไปทำเหมือนคนอื่นๆ เขา" ท่านเพียงคีบอาหารใส่ปากเพื่อนๆ ของท่านไปหลายๆ คน และเขาเหล่านั้น ก็จะคีบอาหารใส่ปากของท่าน ทุกคนก็จะได้กินอาหารทิพย์จนอิ่มได้นั่นเอง

เทวดาชั้นเจ็ดได้เห็นการสาธิต ก็เลยได้สติ แล้วก็ปฏิบัติตาม ในที่สุดทุกคนก็ได้บริโภคอาหารกันอย่างถ้วนหน้า ไม่ต้องทนอดทนหิวอีกต่อไป

เปรียบย้อนกลับมาในโลกของเรา เรามีเทวดาตะเกียบยาวอยู่มาก เขามักจะเป็นคนมีอาชีพทำประโยชน์ให้กับคนอื่นๆ และบางครั้ง ทำโดยที่ท้ายสุดตนเองไม่ได้อะไรตอบแทน ต้องกลายเป็นคนหิวโซ ยากจน ครูอาจารย์มหาวิทยาลัยส่วนหนึ่งก็เป็นเช่นนั้น แต่ยิ่งกว่านั้น ครูอาจารย์เหล่านี้ บางทีก็ต่างคนต่างอยู่ ไม่ได้ทำอะไรอย่างช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ต่างคนต่างทำ ต่างยึดมั่นถือมั่น ร่วมมือกันไม่ได้ ท้ายสุดต่างก็ไม่ประสบผลสำเร็จ แต่ถ้าคนฉลาดๆ คนเก่งๆ ของบ้านเมืองรู้จักร่วมมือกันทำงาน ต่างทำประโยชน์ให้แก่กัน แล้วก็จะไม่อดตาย ตรงกันข้ามต่างคนยึดมั่นที่จะทำประโยชน์ให้กับคนอื่นๆ และต่างก็มีความเอื้ออาทรต่อกัน ทุกคนก็จะไม่ประสบความยากลำบาก แล้วก็ยังจะเป็นประโยชน์ให้กับสังคมได้อย่างมากมาย เหมือนกับพวกเทวดาทั้งหลายนั่นเอง