การศึกษาในประเทศปากีสถาน (Education in Pakistan)

การศึกษาในประเทศปากีสถาน (Education in Pakistan)

ประกอบ คุปรัตน์
Pracob Cooparat

ศึกษาและเรียบเรียงจาก Wikipedia, the free encyclopedia

Keywords: geography, ภูมิศาสตร์, economics, เศรษฐกิจ, politics, การเมือง, Pakistan, ปากีสถาน, Coup d'etat, รัฐประหาร, การทหาร, militarism, military, การศึกษา, education, สิทธิมนุษยชน,  human right, สิทธิสตรี, Women's right

ภาพ เด็กนักเรียนหญิงในโรงเรียนแห่งใหม่ที่สร้างขึ้นในชนบทของปากีสถาน กำลังรอรับเครื่องแบบและตำราเรียน

การศึกษาในประเทศปากีสถาน Education in Pakistan
Federal Ministry of Education Provincial Education Ministries
ข้อมูลทั่วไป General details
อัตราการรู้หนังสือ Literacy (2009)
ทั้งหมด Total	58%[1]
ชาย Male	69%[1]
หญิง Female	45%[1]
จำนวนผู้เรียน Enrollment
ทั้งหมด Total		37,462,900[2]
ประถมศึกษา Primary		22,650,000[2]
มัธยมศึกษา Secondary		2,884,400[2]
หลังมัธยมศึกษา Post secondary		1,349,000[2]

การศึกษาของประเทศปากีสถาน (Education in Pakistan) ดูแลโดยกระทรวงศึกษาธิการ (Ministry of Education) ของรัฐบาลกลาง และรัฐบาลท้องถิ่น (provincial governments) โดยกระทรวงศึกษาธิการของรัฐบาลกลางส่วนใหญ่ให้การสนับสนุนด้านการพัฒนาหลักสูตร (Curriculum development), การรับรองวิทยาฐานะ (Accreditation) และการสนับสนุนด้านการเงินเพื่อการวิจัย (Financing of research) ตามประมวลกฎหมายที่ 25-A ของรัฐธรรมนูญปากีสถานกำหนดให้รัฐ (State) ต้องให้การศึกษาโดยไม่มีค่าใช้จ่ายในส่วนของการศึกษาภาคบังคับ  ที่ต้องดำเนินการอย่างมีคุณภาพ สำหรับเด็กตั้งแต่วัย 5 ปีจนถึง 16 ปี รัฐควรจัดการศึกษาให้เปล่าและเป็นการศึกษาตามที่ได้มีระบุไว้ในรัฐธรรมนูญ

ระบบการศึกษาของปากีสถานโดยทั่วไปมีการแบ่งออกเป็น 5 ระดับ คือ

1.    ประถมศึกษา (Primary ) ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 – 5;

2.    การศึกษาระดับกลาง (Middle) ชั้นปีที่ 6 – 8; หรืออาจเรียกว่ามัธยมศึกษาตอนต้น

3.    มัธยมศึกษาตอนปลาย (High) ชั้นปีที่ 9 – 10; ซึ่งนำไปสู่การสอบประโยคที่เรียกว่า ประกาศนียบัตรมัธยมศึกษา (Secondary School Certificate - SSC);

4.    การเรียนระดับกลาง (intermediate) ในที่นี้หมายถึงการศึกษาระหว่างมัธยมศึกษากับมหาวิทยาลัย คือชั้นปีที่ 11-12 ซึ่งนำไปสู่การสอบประโยคมัธยมศึกษาบริบูรณ์ (Higher Secondary (School) Certificate - HSC); และ

5.    การศึกษาระดับอุดมศึกษา (University programs) ซึ่งคือการศึกษาระดับปริญญาตรี (Undergraduate) และบัณฑิตศึกษา (Graduate degrees) อันหมายถึงการศึกษาระดับปริญญาโท และปริญญาเอก

อัตราการรู้หนังสือ (Literacy) ของประเทศปากีสถานมีความแตกต่างกันมาก ระหว่างเมืองใหญ่ ร้อยละ 87 ที่บริเวณเมืองหลวง อิสลามาบัด (Islamabad) และร้อยละ 20 ที่เขตโกห์ลู (Kohlu District) ในการสำรวจในช่วงปี ค.ศ. 2000-2004 ประชากรปากีสถานในวัย 55-64 มีอัตราการรู้หนังสือที่เพียงร้อยละ 30; คนในวัย 45-54 ปีมีอัตราการรู้หนังสือที่ร้อยละ 40; คนวัย 25-34 ปีมีอัตราการรู้หนังสือที่ร้อยละ 50; และคนในวัย 15-24 ปีมีอัตราการรู้หนังสือที่ร้อยละ 60

อัตราการรู้หนังสือในส่วนภูมิภาคแตกต่างกัน และแตกต่างกันหนักยิ่งขึ้นระหว่างเพศ ในเขตชนเผ่าบางแห่งสตรีมีโอกาสได้รับการศึกษาเพียงร้อยละ 7.5 แต่ในอีกด้านหนึ่ง ภาษาอังกฤษกลับได้รับความนิยมเผยแพร่ไปทั่วประเทศ มีคนราว 18 ล้านคนที่ใช้ภาษาอังกฤษได้ หรือราวร้อยละ 11 ของประชากร เพราะความที่ใช้ภาษาอังกฤษในการสื่อสารกันมาก ทำให้ประเทศปากีสถานจัดเป็นประเทศที่มีคนใช้ภาษาอังกฤษเป็นอันดับ 3 ของโลก และมากที่สุดเป็นอันดับ 2 ของเอเชีย และยิ่งกว่านั้น ปากีสถานผลิตบัณฑิตได้ปีละ 445,000 คน และในจำนวนนี้ 10,000 คนในสายวิทยาการคอมพิวเตอร์

แม้ด้วยสถิติเหล่านี้ แต่ปากีสถานก็ยังเป็นประเทศที่มีผู้ไม่รู้หนังสือมากที่สุดในโลก และมีประชากรในวัยเด็กที่อยู่นอกโรงเรียนมากเป็นอันดับ 2 ของโลก คือ 5.1 ล้านคน ตามหลังเพียงประเทศไนจีเรีย (Nigeria)