ประกอบ คุปรัตน์
Pracob Cooparat
E-mail: pracob@sb4af.org
เป็นส่วนหนึ่งของหนังสือออนไลน์เรื่อง “สู่ความสำเร็จแห่งชีวิต”
Keywords: cw214-04, ชีวิต, การทำงาน
คำว่า “ดุลยภาพแห่งชีวิต” เป็นคำที่บางครั้งอธิบายได้ยาก หากเราไม่ยกอุปมาอุปมัย
ดุลยภาพแห่งชีวิต (The balance of life) เปรียบไปก็เหมือนกับการขี่จักรยาน เราต้องถ่วงตัวเองไม่ให้เอียงไปทางซ้ายหรือทางขวา และขณะเดียวกันก็ต้องมีพลังขับเคลื่อนส่งไปพอประมาณ ใช้พลังน้อยไป ก็ทำให้แกว่งจะล้มไปทางซ้ายหรือไม่ก็ทางขวา แถมยังไปถึงทีหมายช้า แต่ในอีกด้านหนึ่ง หากใช้ความเร็วมากไป ก็อาจถึงที่หมายได้เร็ว แต่ใช้พลังมากไป ก็อาจหมดแรงเสียก่อน หรือไม่ก็เป็นอันตราย จะไปไม่ถึงจุดหมายปลายทางเอา
ชีวิตคนเราก็เป็นเหมือนกับการขี่จักรยาน เราต้องถ่วงดุลไมให้เอียงไปทางซ้ายหรือทางขวา และต้องถีบส่งแรงเพื่อให้เคลื่อนไปข้างหน้าตลอดเวลา หยุดเฉยเมื่อใด จักรยานก็จะล้ม
ชีวิตการทำงานก็เป็นเช่นนั้น เราต้องดูให้พอเหมาะระหว่างความสำเร็จอย่างรวดเร็ว กับการดำเนินไปอย่างช้าๆ และมั่นคง แต่ไปได้อย่างยืนยาวตลอดชีวิต คนหนุ่มสาวเป็นอันมากใจร้อน อยากรวยเร็ว ประสบความสำเร็จเร็ว จึงกล้าได้กล้าเสีย และบ่อยครั้งที่เสี่ยงเกินไป โอกาสล้มก็มีมาก แต่ขณะเดียวกัน หากทำงานแบบเช้าชามเย็นชาม ทำไปเรื่อยๆโดยไม่มีจุดหมาย ทำอย่างไม่รู้จังหวะเวลา บางที่โอกาสก็จะไม่รอเราเหมือนกัน
ระหว่างชีวิตครอบครัว กับชีวิตการทำงานก็เช่นกัน บางคนทุ่มเทให้กับการงาน ไม่มีเวลาให้กับตัวเอง สามีหรือภรรยา และครอบครัว ปล่อยลูกให้ปราศจากการดูแลไปในช่วงที่สำคัญของชีวิต ท้ายสุดชีวิตลูกอาจไม่อบอุ่น ติดยาเสพติด โมโหร้าย หรือกลายเป็นเด็กตามใจตัวเอง อาจมีนิสัยที่เสียจนอย่างยากแก่การแก้ไข ดังนี้ก็นับว่าเสียโอกาสไปอย่างน่าเสียดาย ครั้นจะกลับมาแก้ตัวใหม่ เวลาก็ไม่ได้คอยท่าให้แล้ว บางทีในการมีชีวิตคู่ ไม่ว่าจะเป็นสามีหรือภรรยา การไม่ดูแลกันในเวลาอันควร ไม่รักษาน้ำใจกันในช่วงที่ต้องการ มัวแต่สนใจกับงานเฉพาะของตนเอง จนบางครั้งห่างเหินจนต้องเลิกรากันไปก็มีให้เห็นมาก
ชีวิตคนเรานั้นมีหลายมิติ มีทั้งทางด้านเศรษฐกิจ สังคม การเมือง วิทยาศาสตร์หลายแขนง เทคโนโลยี ศิลปะ ฯลฯ คนเราต้องสนใจพัฒนาตนเองไปในหลายๆมิตินั้นอย่างสมดุล เราอาจจะชอบบางอย่าง มุ่งสู่ความเป็นเลิศในบางด้านได้ แต่อย่าปล่อยตนเองให้หนักไปทางด้านใดด้านหนึ่งจนสูญเสียความเป็นมนุษย์อันควร อย่าทำตนเองให้เป็นอัจฉริยะที่น่าสงสาร เหมือนการกินอาหาร ชอบกินแต่แป้งและของหวาน ไม่ยอมกินผักและผลไม้ กินอาหารที่ไม่สมดุล ไม่ครบหมวดหมู่ เหล่านี้ย่อมเป็นผลเสียต่อร่างกาย แถมยิ่งไปออกกำลังด้วยก็ยิ่งไปกันใหญ่ เจ็บป่วยได้ง่าย และทำให้ชีวิตสั้น
คนหนุ่มสาวและผู้เยาว์ทั้งหลาย ชีวิตของท่านยังอีกยาวไกล จงใช้ชีวิตอันมีค่านี้อย่างสมดุล และขอให้มีความสุขกับการใช้ชีวิต เหมือนกับการได้ขี่จักรยานเห็นสิ่งสวยงามไปตลอดทุ่งสองข้างทาง ขอให้ท่านจงสนุกสนานกับชีวิต
No comments:
Post a Comment