“สุรพงษ์”แทน”ประชา” : การตัดสินใจผิดอีกครั้งของทักษิณ

“สุรพงษ์”แทน”ประชา” : การตัดสินใจผิดอีกครั้งของทักษิณ

ประชาไท, Fri, 2013-12-06 15:22

อรรถจักร์ สัตยานุรักษ์
มหาวิทยาลัยเที่ยงคืน

Keywords: การเมือง, politics, การปกครอง, governance, กฎหมายนิรโทษกรรม, Amnesty bill,ทักษิณ ชินวัตร, Thaksin Shinawatra, ระบอบทักษิณ, ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร, Yingluck Shinawatra, สุรพงษ์ โตวิจักษณ์ชัยกุล

ภาพ สุรพงษ์ โตวิจักษณ์ชัยกุล

ในวันนี้ ทักษิณกำลังตัดสินใจเสี่ยงและผิดพลาดอีกครั้งหนึ่ง   และการเสี่ยงครั้งนี้ยิ่งจะทำให้สถานการณ์ทั้งในส่วนของบ้านเมือง ,พรรคเพื่อไทย และ รัฐบาล เลวลง และจังหวะก้าวของพรรคเพื่อไทยและรัฐบาลก็จะเพลี่ยงพล้ำมากขึ้นไปอีก

ในช่วงก่อนเกิดวิกฤติทักษิณได้ตัดสินใจผิดพลาดอย่างมากในการดันให้ลูกน้องฝ่ายของตนในพรรคเพื่อไทยเสนอการแก้ไขพระราชบัญญัตินิรโทษกรรมแบบ “เหมาเข่ง”  จนทำให้เกมส์การเมืองเปลี่ยนแปลงสวิงไปในอีกด้านหนึ่งอย่างสุดขั้ว  อันส่งผลให้โอกาสการกลับเข้าประเทศของตนเองแทบจะปิดตายไปแล้ว 

ความพยายามจะแก้ไขสถานการณ์ที่เพลี่ยงพล้ำอย่างหนักของพรรคเพื่อไทยและรัฐบาลจากการตัดสินใจครั้งแรกได้แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างในการมองปัญหาและมีความแตกแยกของกลุ่มการเมืองในพรรคเพื่อไทยอย่างชัดเจน  ปีกของนายกรัฐมนตรียิ่งลักษณ์พยายามที่จะแสวงหาแนวทางการแก้ไขการเมืองด้วยการเมืองแบบประนีประนอมเพื่อพยุงสถานะของตนเอง  ไม่ว่าการถอยจนสุดซอย  การยอมรับไปเจรจา รวมทั้งการออกมาพูดสดโดยไม่มีโพย ( ซึ่งไม่เคยทำมาก่อน) 

นายกรัฐมนตรี (และกลุ่มของตนในพรรคเพื่อไทย ) พยายามแก้ไขสถานการณ์ด้วยการแสดงให้เห็นชัดเจนว่านายกรัฐมนตรีพร้อมที่จะรับฟังข้อเสนอจากทุกฝ่าย และพร้อมที่จะไม่เป็นปัญหาต่อบ้านเมือง  พร้อมกับย้ำจุดอ่อนของข้อเสนอสุเทพว่าเป็นไปไม่ได้ในทางกฎหมายรัฐธรรมนูญ  การตอกย้ำความเหลวไหลของข้อเสนออีกฝ่ายหนึ่งเช่นนี้เริ่มทำให้สังคมมองเห็นว่าการเดินตามสุเทพไปเรื่อยๆจะนำไปสู่ความยุ่งยากที่มากขึ้นไปอีก

ซึ่งต้องถือได้ว่าการเดินเกมส์ของนายกรัฐมนตรีเช่นนี้เป็นการตีตื้นทางการเมืองขึ้นมาได้บ้าง  แต่ก็ยังไม่เพียงพอในการปรับสถานการณ์นัก  เพราะนายกรัฐมนตรีก็ไม่ได้บอกถึงเจนตนารมณ์ตนเองในฐานะนายกรัฐมนตรีว่าตนเองมีแนวทางแก้ไขปัญหาอย่างไร

ในขณะที่นายกรัฐมนตรีเดินแนวทางการเมืองประนีประนอม  ความเปลี่ยนแปลงอีกด้านหนึ่งกลับขัดแย้งกับสิ่งที่นายกรัฐมนตรีแสดงออกนั่น ก็คือการเปลี่ยนตัวผู้ควบคุมดูแลศูนย์อำนวยการรักษาความสงบเรียบร้อย ( ศอ.รส.) จากพลตำรวจเอกประชา พรหมนอก มากเป็นนายสุรพงษ์ โตวิจักษณ์ชัยกุล

การเปลี่ยนแปลงตัวหลักในการควบคุมกำลังปฏิบัติการตอบโต้ม็อบนี้เป็นการตัดสินใจของอดีตนายกรัฐมนตรีทักษิณ  เพราะต้องการใช้ “ สายเหยี่ยว” เพื่อบังคับใช้กฎหมายและกำลังปราบปรามผู้ชุมนุมอย่างเด็ดขาด  การที่ทักษิณเลือกใช้สุรพงษ์ก็เพราะสุรพงษคือคนที่ทักษิณใช้ได้ร้อยเปอร์เซ็นต์  เนื่องจากว่าสุรพงษ์เป็นนักการเมืองที่ไม่มีเครือข่ายของตนเองในพรรคเพื่อไทย  ( รวมทั้งในพื้นที่จังหวัดเชียงใหม่ด้วย )  อนาคตทางการเมืองของสุรพงษ์ฝากไว้ที่ทักษิณคนเดียวเท่านั้น  ดังนั้น  ไม่ว่าทักษิณอยากจะได้อะไร  อยากจะให้ทำอะไร สุรพงษ์ก็ต้องตอบสนองให้เต็มที่  จะเห็นได้จากการได้รับตำแหน่งรัฐมนตรีต่างประเทศก็เป็นไปเพราะทักษิณต้องการใช้สุรพงษ์ทำตามที่ตนเองต้องการ

หลังจากที่เปลี่ยนตัวจากประชามาสู่สุรพงษ์แล้ว  บทบาทอย่างเป็นทางการของ ศอ.รส. ก็ออกมาเป็นสายเหยี่ยวมากขึ้น  และแสดงว่าพร้อมจะใช้กำลังอย่างเต็มที่    การแถลงข่าวแต่ละครั้งของสุรพงษก็เห็นได้ชัดว่าไม่ยอมประนีประนอม  เริ่มต้นก็เป็นการใช้กฎหมายให้การกระทำของสุเทพเป็น “กบฏในราชอาณาจักร“   และที่จะใช้กลไกอำนาจของ ศอ.รส.ในอีกหลายด้านเพื่อตอบโต้การเคลื่อนไหวของสุเทพ  เช่น การประกาศจะจัดการกับผู้สนับสนุนนายสุเทพ โดยถือว่าเป็นผู้ที่สนับสนุนผู้ที่เป็นกบฏ ( ผู้ชุมนุมยังไม่พิจารณาว่าผิดหรือไม่ผิด แต่จะเริ่มทยอยออกหมายจับ  ส่วนของ กทม.ที่ให้การสนับสนุนกบฏ ก็ถือว่าผิด ม.๑๑๔ เช่นกัน อย่างเช่น  กทมนำส้วมไปให้ใช้ หรือรถน้ำไปให้ก็มีความผิด )

ที่สำคัญ  นายสุรพงษ์กล่าวด้วยว่านายกรัฐมนตรียิ่งลักษณ์จะไม่เจรจากับนายสุเทพที่เป็นกบฏ  เพราะถ้าเจรจาก็จะมีความผิดในกบฏไปด้วย (  ผู้จัดการ 5 ธันวาคม 2556  แค่ความคิดเห็นนี้ก็เปลี่ยนตัวได้แล้ว ฮา  )

การที่ทักษิณตัดสินใจเปลี่ยนตัวให้ลูกน้องคนสนิท (ที่ไม่มีทางไปนอกจากต้องพึ่งตนเอง) มาทำงานตามที่ตนเองปรารถนาเช่นนี้  กลับจะส่งผลเสียหายให้แก่ตนเองมากขึ้นไปอีก  เพราะการประกาศที่เป็นสายเหยี่ยวเช่นนี้นอกจากจะทำให้การต่อต้านรุนแรงมากขึ้น  ยังกลับทำให้ความพยายามของปีกนายกรัฐมนตรียิ่งลักษณ์ในการหาทางออกที่พยุงสถานะของรัฐบาลและพรรคเพื่อไทยไม่ได้ผลอะไรขึ้นมา  

ซึ่งก็จะทำให้เกิดคำถามกลับมาที่ทักษิณเพิ่มขึ้น

ขณะเดียวกัน แม้ว่าการใช้ลูกน้องอย่างนายสุรพงษ์นี้จะประกันได้ว่านายสุรพงษ์จะทำทุกอย่างที่ตนเองต้องการ  แต่ทักษิณคงลืมนึกไปว่าลูกน้องของตนคนนี้ไม่มีเครือข่ายอะไรในพรรคเพื่อไทย    และไม่มีสายสัมพันธ์อะไรกับข้าราชการทหาร/ตำรวจ ตลอดจนนักการเมืองอื่นๆ การทำงานแบบ “สู้ตายเพื่อนายอย่างเดียว” ที่เกิดขึ้นและจะดำเนินต่อไปกลับจะยิ่งทำให้เกิดความไม่พอใจมากขึ้นในคณะ ศอ.รส.และคนทุกกลุ่มที่ต้องประสานงานกับ ศอ.รส. ด้วย

การที่ต้องเลือกใช้ลูกน้องที่ต้องทำตามได้อย่างเดียวเช่นนี้  ก็เพราะว่าทักษิณเริ่มไม่มีความไว้วางใจในสมาชิกพรรคคนอื่นๆว่าจะทำตามที่ตนเองต้องการ (ทั้งหมด) หรือเปล่า   แต่น่าเสียดายที่การตัดสินใจนี้กลับจะทำให้สถานะของตนเองเลวร้ายลงไปอีก   คงต้องบอกว่าลูกน้องที่ต้องเอาใจนายอย่างเดียวจะก่อปัญหาให้ทักษิณมากขึ้นๆ

ผมคิดว่าหากนายกรัฐมนตรียิ่งลักษณ์ต้องการจะแก้ไขปัญหาบ้านเมืองและพยุงสถานะทางการเมืองของตนเอง ,รัฐบาลและ พรรคเพื่อไทย  ก็ต้องปรับเปลี่ยนบทบาทของสุรพงษ์  ไม่ว่าหาคนมีคุมสุรพงษ์อีกชั้นหนึ่ง หรือ เปลี่ยนตัวไปเลย เพราะไม่อย่างนั้นแล้ว  ทางออกที่นากยกรัฐมนตรีและกลุ่มของตนขบคิดขึ้นก็จะสูญเปล่า 

ปัญหา คือ นายกรัฐมนตรีจะกล้าต่อรองกับพี่ชายมากขึ้นหรือไม่เท่านั้น