ยึดขาของท่านได้แต่อย่าให้เกินเตียง

ยึดขาของท่านได้แต่อย่าให้เกินเตียง

ประกอบ คุปรัตน์
Pracob Cooparat
E-mail: pracob@sb4af.org

Keywords: proverbs, สุภาษิต, เศรษฐกิจพอเพียง

สุภาษิตชาวกันนาดา (Kannada) ในอินเดียบทหนึ่งกล่าวว่า “hAsige iddashTu kAlu chAchu (Kannada) ~ ಹಾಸಿಗೆ ಇದ್ದಷ್ಟು ಕಾಲು ಚಾಚು” ซึ่งแปลเป็นภาษาอังกฤษได้ว่า “Stretch your legs only as far as the bed is.” หรือในภาษาไทยว่า “ยึดขาของท่านได้แต่อย่าให้เกินเตียง”

สุภาษิตนี้มีความหมายว่า การจะใช้จ่ายใดๆ เราต้องอย่าใช้เกินกว่าที่เรามีอยู่ (Live within your means.) หรืออย่าใช้จ่ายเกินกว่าที่เราหาได้

หลักของเศรษฐกิจในครัวเรือนอย่างง่ายๆ คือไม่ว่าเราจะทรัพย์สิน และมีรายได้เท่าใดนั้นไม่สำคัญ แต่ว่าหากเราใช้มากกว่าที่หาได้ สักวันหนึ่งเราก็ต้องตกอยู่ในฐานะล้มละลายหรือหมดตัว เพราะเราจะกินอยู่ใช้จ่ายจากในส่วนที่เป็นเงินสะสม แต่ในทางตรงกันข้าม หากเรามีรายได้น้อย แต่เรามีนิสัยประหยัดมัธยัส กินอยู่ใช้จ่ายอย่างประหยัด มีเงินส่วนเหลือก็นำไปลงทุนในกิจการที่เรามีความถนัด เงินที่สะสมไว้ไม่มาก ก็จะสามารถให้ดอกออกผลกลายเป็นรายได้ที่เพิ่มขึ้น สถานะของเราก็จะดีขึ้น จากที่เคยเป็นคนยากจน ก็สามารถเปลี่ยนสถานะเป็นคนมั่งมีได้

ดูตัวอย่างประเทศสหรัฐอเมริกาในปัจจุบัน (2011) นับเป็นชาติที่มีขนาดเศรษฐกิจใหญ่เป็นอันดับหนึ่งของโลก โดยเปรียบเทียบ สถานะทางเศรษฐกิจของอเมริกาดีที่สุดในช่วงราวปี 1950-1960s หรือในราวๆสมัยประธานาธิบดีไอเซนเฮา

แต่หลังจากนั้นเป็นต้นมา อเมริกาเองเป็นชาติที่ใช้เกินกว่าจะหาได้ งบประมาณด้านการทหารใช้จ่ายอย่างมากมายเพิ่มขึ้นมาตลอด ทรัพยากรจากที่เคยขุดเจาะน้ำมันภายในประเทศมาใช้ ก็กลายเป็นต้องนำเข้าน้ำมันจากต่างประเทศ แล้วก็ยังไม่หยุดใช้ ด้วยสภาพความเป็นนักใช้จ่ายมือเติบ อเมริกันจึงต้องประสบปัญหาขาดดุล จนต้องไปกู้ยืมจากต่างประเทศเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ และประเทศที่ไปกู้ยืมมานั้น รายใหญ่สุดคือจีน ซึ่งครั้งหนึ่งคือประเทศที่ยากจน ประชาชนเคยประสบปัญหาขาดแคลนอาหารในระดับอดตายกันเป็นล้านๆคน

อเมริกามีรายได้ต่อคนต่อปีที่สูงในอันดับต้นๆของโลก แท้จริงเมื่อไม่นานมานี้เคยมีรายได้ต่อหัวเป็นอันดับหนึ่งของโลก แต่อเมริกาเป็นชาตินักใช้จ่าย ตั้งแต่งบประมาณการทหาร จ่ายค่าพลังงานดังพวกปิโตรเลียมที่ต้องนำเข้าจากต่างประเทศ สินค้าบริโภคที่อเมริกาเคยผลิตได้เอง ดังเช่น เหล็ก เครื่องใช้ไฟฟ้า เสื้อผ้า คอมพิวเตอร์ โทรศัพท์มือถือ แต่ในระยะหลังต้องนำเข้าจากต่างประเทศ โดยเฉพาะจากประเทศจีน อเมริกาจึงสูญเสียความสามารถในการแข่งขันเพิ่มขึ้นเป็นลำดับ

ในอีกด้านหนึ่ง ประเทศจีนและอินเดีย นับเป็นประเทศที่ยากจนที่มีขนาดใหญ่สุดสองประเทศมาก่อน แต่เพราะทั้งจีนและอินเดียเมื่อเปิดประเทศ จะเป็นฝ่ายรับจ้างผลิตสินค้าบริโภคต่างๆ เริ่มจากที่ไม่ใช้เทคโนโลยี และต่อมาเริ่มพัฒนาเทคโนโลยีของตนเองมากขึ้น สามารถส่งสินค้าไปขายได้ทั่วโลก และเพราะจีนและอินเดียเป็นชาติที่หาได้มากกว่าใช้จ่ายมาตลอดในช่วงหลายสิบปีที่เปิดประเทศ ในที่สุดจีนก็กลายเป็นมหาอำนาจทางเศรษฐกิจ อินเดียก็จัดเป็นประเทศที่มีความมั่นคงทางเศรษฐกิจแบบพึ่งตนเอง แม้จะยังมีคนยากจนอยู่ในประเทศในอัตราส่วนสูง แต่เพราะการพัฒนาทางเศรษฐกิจอย่างต่อเนื่อง ความยากจนก็จะลดลง และหมดไปในที่สุด

มันเป็นหลักเศรษฐกิจที่ง่ายที่สุด คือ อย่าใช้เกินกว่าที่หาได้ หรือดังสุภาษิตที่ว่า “ยึดขาของท่านได้แต่อย่าให้เกินเตียง”