ลีลา หรือว่า สาระ (Styles vs. Substance)

ลีลา หรือว่า สาระ (Styles vs. Substance)

ประกอบ คุปรัตน์
Pracob Cooparat
E-mail: pracob@sb4af.org
รวบรวมและเรียบเรียง

Keywords: การเมือง, การปกครอง, ความเป็นผู้นำ

เคยมีคนกล่าวว่า หากจะดูคุณสมบัติของนักการเมืองที่จะทำให้เขาได้รับเลือกเข้าไปนั่งในสภา หรือเป็นผู้บริหารประเทศ เราจะพบว่าเป็นอันมาก เป็นเรื่องของลีลา (Styles) มากกว่าสาระ (Substance)

นักการเมืองที่จะประสบความสำเร็จได้รับเลือกเข้าไปนั่งในสภานั้น นอกจากจะต้องเป็นคนมีเงิน หรือมีทรัพยากรสนับสนุนแล้ว มักจะมาจากคนที่มีบุคลิกดี มีลีลาในการพูด พูดสนุก มีจังหวะจะโคน สามารถพูดจาหว่านล้อมได้ดี และที่มักจะพบในนักการเมืองแบบไทยๆ คือสามารถต่อว่า เสียดสี กระแนะกระแหน เรียกเสียงเฮ หรือสร้างความสะใจให้กับคนฟัง

การจะสมัครเป็นผู้แทนราษฏรในกรุงเทพฯ เงินมีความสำคัญ แต่ก็ต้องมีวิธีการนำเสนอ สามารถดึงดูดสื่อให้เป็นข่าวในหน้าหนังสือพิมพ์ วิธีการที่ทำให้เขาได้รับความสนใจจากประชาชน ดังในกรุงเทพฯ คนที่จะได้เป็นสมาชิกวุฒิสภาที่มาจากการเลือกตั้งนั้น ส่วนหนึ่งคือการมีชื่อเสียงเป็นที่ยอมรับของคนกรุงเทพฯ ซึ่งเป็นคนบริโภคสื่อมากกว่าคนในต่างจังหวัด ดังนั้น คนที่จะได้รับเลือก ก็ต้องเป็นคนที่มีคนรู้จักมากๆ และเป็นในทางที่ดี เรียกว่าต้องเล่นกับสื่อต่างๆเป็น

แต่ในอีกด้านหนึ่ง การที่จะเป็นนักการเมืองที่ดีได้นั้น เขาต้องมีเนื้อหาที่ดี (Substance) เป็นดีแท้แต่เนื้อใน ซื่อสัตย์ทั้งในที่ลับและที่แจ้ง เป็นคนฉลาด ไม่ใช่เพียงฉลาดพูด แต่ต้องฉลาดทำ มีความสามารถในการสื่อสารไม่ใช่ในการพูดเพียงอย่างเดียว แต่ต้องด้วยการฟัง การอ่าน และการเขียน นักการเมืองที่เข้าไปนั่งในสภาฯนั้น เขาเรียกว่า Law Makers คือคนสร้างหรือคนทำกฎหมาย คนจะเป็นนักนิติบัญญัติที่ดี ไม่ใช่เป็นเพียงนักกฎหมาย หรือเรียนมาทางกฎหมาย แต่ต้องเข้าใจกลไกของกฎหมายบ้านเมือง มันสร้างกันอย่างไร มันถูกนำไปใช้อย่างไร คนอ่านแล้วเข้าใจได้ถูกต้องตรงกันหรือไม่ มันยุติธรรมสำหรับทุกฝ่าย สามารถบังคับใช้กฎหมายได้อย่างกว้างขวางจริงหรือไม่ หรือว่ากฎหมายนั้นจะไปสร้างความทุกข์ยากให้กับผู้คนเพิ่มขึ้นไปอีก

นักการเมืองที่ดีนั้นจึงต้องมีทั้งด้าน “ลีลา” และในขณะเดียวกัน ต้องเป็นคนมี “สาระ” คนมีสาระ เป็นคนเก่ง คนดี แต่ไม่ประสบความสำเร็จทางการเมือง ก็เพราะไม่มีลีลา วิธีการนำเสนอที่ดี พูดแล้วคนไม่สนใจ หรือพูดแล้วน่าเบื่อ แม้ในเนื้อหาจะเป็นสิ่งที่ดี เป็นความคิดก้าวหน้า แต่หากคนไม่สนใจ ไม่เข้าใจในสิ่งที่พูดเสียแล้ว ก็เป็นเรื่องยาก แต่ในอีกด้านหนึ่ง คนที่มีแต่ลีลา แล้วไม่มีเนื้อหาเอาเสียเลย นอกจากจะไม่เป็นประโยชน์แล้ว ยังก่อให้เกิดผลเสียหายแก่ประเทศชาติบ้านเมืองได้ด้วย