ประกอบ คุปรัตน์
Pracob Cooparat
E-mail: pracob@sb4af.org
Keywords: new politics, การเมืองใหม่
Updated: Friday, April 09, 2010
มีคำกล่าวว่า “คนจน คนต่างจังหวัด เลือกตั้งผู้แทนเข้ามาทำงานบริหารประเทศ แต่คนมีฐานะ คนเมืองเป็นฝ่ายขับไล่ หรือไม่ยอมรับคนที่ได้รับการเลือกตั้งเข้ามา”
พรรคการเมืองที่ได้รับเสียงจากคนในเมือง แต่มักไม่ได้รับการยอมรับโดยคนต่างจังหวัด แต่ขณะเดียวกันในข้อเท็จจริงที่ปรากฎให้เห็น ก็คือมีพรรคการเมืองที่ใช้วิธีการแบบประชานิยม การซื้อเสียง การโกงในการเลือกตั้ง ทำผิดในหลายวิธี เพื่อให้ได้อำนาจเข้ามาบริหารแผ่นดิน แล้วยึดหลักประชาธิปไตยที่ต้องยึดถือ “การเลือกตั้ง” แล้วก็เข้ามาใช้อำนาจรัฐโดยผ่านทางฝ่ายบริหารและนิติบัญญัติ เข้ามาแสวงประโยชน์ให้กับตนและพวกพ้อง โดยมีนโยบายโดนใจประชาชน หรือเป็นประชานิยมที่ไม่สามารถดำรงอยู่ได้อย่างยั่งยืน
ปรากฎการณ์ซ้ำซากนี้เป็นผลมาจากความเหลื่อมล้ำทางเศรษฐกิจ ระหว่างคนมีกับคนจน ระหว่างส่วนกลางที่มีฐานเศรษฐกิจที่ดีกว่า กับต่างจังหวัด ภาคชนบทที่เสียเปรียบ ไม่เคยฟื้นตัวทางเศรษฐกิจ มีแต่หนี้สินล้นพ้นตัว ดังนี้ก็จะเป็นฐานที่ทำให้ประชาธิปไตยไม่สามารถดำเนินไปได้อย่างราบรื่น
ทางออก คือการต้องแก้ปัญหาทางเศรษฐกิจของประเทศ การกระจายรายได้ ควบคู่ไปกับการพัฒนาทางการเมืองสู่ความเป็นประชาธิปไตยที่เป็นปึกแผ่น และเป็นวิถีชีวิตของคน ส่วนเศรษฐกิจจะมาก่อน แล้วให้การเมืองพัฒนาตามมา หรือจะพัฒนาทางการเมืองให้เป็นระบบ แล้วเศรษฐกิจจะพัฒนาตามมานั้น ยังเป็นเรื่องถกเถียง
แต่หากคนไทยได้มีการกินดีอยู่ดี มีการศึกษาอย่างถ้วนหน้า ระบบการเมืองก็จะก้าวหน้าตามมา คนมีเงินแล้ว มีกินมีอยู่อย่างพอเพียงก็จะเป็นภูมิคุ้มกันของระบอบประชาธิปไตย
แต่ถ้าการเมือไม่นิ่ง แล้วไปพยายามพัฒนาการเมืองแบบแข็งกร้าว เผชิญหน้าอย่างไม่มีทางออก จนเศรษฐกิจล้าหลัง ประชาธิปไตยก็จะพัฒนาไปได้ยาก ประชาธิปไตยแบบเสรีนิยม กับเศรษฐกิจตลาดเสรีที่ก้าวหน้านั้นจะต้องดำเนินการควบคู่กันไปแบบไม่ห่างกันนัก มีการกระทบกระทั่ง มีการเผชิญหน้ากันบ้าง ก็เป็นบทเรียนที่จะได้เรียนรู้ แต่ต้องไม่ใช่ความแตกหัก และความรุนแรงที่ทำให้เกิดความเสียหาย
การเมืองใหม่ ต้องไม่เพียงดูความถูกต้องของกระบวนการ (Means) แต่ต้องดูที่ผลงาน (Ends) และต้องดูว่าผลของการเมืองใหม่นั้น ได้ทำให้คนที่ควรได้รับการดูแล อย่างชาวนาเกษตรกรที่ยากจนจะสามารถเงยหน้าอ้าปากได้หรือไม่ แรงงานในภาคอุตสาหกรรมมีหลักประกันในชีวิต สามารถอยู่ในเมืองได้อย่างมีความสุขหรือไม่ ในการผลิต การให้บริการ ผู้ประกอบการของเรามีความเข้มแข็งพอที่จะแข่งขันกับรนานาประเทศเขาได้หรือไม่ โดยรวมคนทุกคน และระบบสังคมทั้งมวลสามารถดำรงอยู่อย่างเข้มแข็ง คนมีความสุขในแบบเศรษฐกิจพอเพียง ผู้ประกอบการ คนระดับกลางที่มีคนที่ทำงานในองค์การขนาดเล็กและกลาง จะต้องได้รับการดูแล และไม่ถูกกลืนกินด้วยระบบทุนและองค์การขนาดใหญ่
การมีประชาธิปไตยในรูปแบบ แต่ท้ายสุดไม่ได้ผลงานที่ดี ไม่สามารถสร้างความพึงพอใจให้กับประชาชนผู้รับผลพลอย ก็ต้องไปตรวจสอบระบบของเราว่ามันเกิดอะไรขึ้น การเมืองใหม่ ต้องให้ความสำคัญต่อระบบการนำ การบริหาร การจัดการ การตัดสินใจ การจัดวางโครงสร้างองค์การของส่วนต่างๆในสังคม ต้องใส่ใจการดำเนินการในแต่ละส่วน แต่ละระดับ การเมืองใหม่จะต้องไม่ทำให้ประชาชนโดยเฉพาะอย่างยิ่งคนระดับล่างผิดหวัง
No comments:
Post a Comment